maandag 22 juni 2015

Drank & Drugs

"Als je bitch wil chillen is het geen probleem, dan ga ik erheen, ik kom niet alleen, want ik heb drank en drugs"
Het catchy refrein van de nummer één hit van het moment, Drank & Drugs van Lil' Kleine en Ronnie Flex. En er is ophef, want de tekst zou veel te ver gaan. Maar laten we eerlijk zijn: gaat de tekst te ver? Of is de tekst te eerlijk?

Linksom of rechtsom, we kunnen er niet omheen: drank en drugs zijn grote factoren in onze huidige maatschappij. Zo ook van het studentenleven. Ik denk dat toch zeker 1/3 van mijn contacten wel eens XTC heeft geprobeerd,

Taalfratsen: op kantoor


Er is bijna niks zo flexibel als taal. Hoewel ik persoonlijk een hekel heb aan taalfouten en de term grammarnazi me wel vaker om de oren wordt geslingerd, kan ik er wel van genieten hoe mensen klinkklare onzin kunnen lullen en daar volledig mee wegkomen. 'Jargon' noemen ze dat dan. Iedere subgroep kent z'n eigen taaltje en hoewel we het allemaal begrijpen, slaan die uitspraken soms helemaal nergens op. 

De vorige keer schreef ik al over die bizarheden van het kantoorleven. Vandaar dat de eerste editie van mijn nieuwe rubriek 'Taalfratsen' ook over de woorden van het werkende wezen gaat: kantoortaal.

dinsdag 2 juni 2015

Kantoorkippen

Het geld is op. Zoals zo velen hou ook ik vaak een stuk maand over aan het einde van mijn stufi. Ofja stufi; lening. Stufi is natuurlijk een idyllisch fenomeen uit vroegere, betere tijden. De laatste maanden smeet ik mijn centjes wel erg hard over de balk en dat betekent dat er gewerkt moet worden. Vol goede moed ben ik dan ook meerdere uitzendbureau’s binnengerend en nu knap ik de ene klus na de andere op. Twee weken geleden had ik een receptiedagje en daar had ik uitgebreid de kans om het kantoorleven eens te analyseren…

Het is dinsdagochtend en ik val vandaag in als receptioniste bij een kantoortje in Utrecht. De koffie wordt aan alle kanten naar binnen geslurpt alsof men na dagen in de woestijn eindelijk een glas water wordt aangereikt en al snel wordt duidelijk dat ik de verkeerde dag heb uitgekozen om op dit kantoor te gaan zitten. Het was de dag van de halve finale van het Eurovisie Songfestival. De montere kantoordames zingen al de godganse tijd het deuntje van Trijntje en discussiëren luid over de verkeerde kledingkeuze. Ik zit hier middenin en begin me af te vragen in welk kippenhok dat zichzelf een kantoor noemt, ik ben beland.