Als je deel 1 van mijn avonturen
in Ierland hebt gelezen, weet je dat mijn reismaatje Nicole en ik er afgelopen
zaterdagochtend behoorlijk brak aan toe waren. Ik probeerde de zwarte verf uit
mijn kleren te boenen en Nicole was te moe om te functioneren. Die dag zouden
we het rustig aandoen. Nicole zou die nacht om 6.00 uur naar huis vliegen en
had geen hostel meer geboekt, om welke reden we hadden besloten een rustig
drankje te gaan doen en een paar uur in mijn bed te slapen totdat ze naar het
vliegveld moest. We zouden het rustig aandoen. Nouja, je raadt het al, maar ‘rustig’
is wel het laatste woord waarmee ik deze nacht zou omschrijven.
